Vanwege de moeite om mijn verlies te verwerken heb ik deze update een tijdje uitgesteld.
Mijn EK ambitities zijn niet bereikt en daar ben ik natuurlijk teleurgesteld in. Het toernooi begon goed. Ik startte met een duidelijke overwinning op mijn Bulgaarse tegenstander en voelde dat vandaag dat 'vechtersgevoel' wat ik al een tijdje kwijt was weer terugkwam. Mijn technieken liepen goed en natuurlijk conditioneel was ik in goede staat. De 2e ronde trad ik aan tegen een voor mij bekende tegenstander uit Oostenrijk. Deze jongen heb ik 2 keer eerder mogen bevechten, beide keren met succes (Golden League finale Oostenrijk en 2e ronde EK senioren 2010).
Ik begon de wedstrijd goed en wist zeker dat mijn technieken ook bij hem goed uit zouden komen. De wedstrijd verliep op hoog niveau, aangezien we elkaar goed kennen. Jammer genoeg trok ik dit keer aan het kortste eind. De reden? Ik denk dat hij dit keer iets scherper was. Ik heb goed gevarieerd en 'geschakeld' van vechtstijl in die wedstrijd, dus daarover kan ik tevreden zijn.
Dubbele pech voor mij was dat deze jongen in de halve finale nipt met 1-0 verloor in de verlenging, waardoor mijn kansen op een bronzen medaille in duigen vielen.
Een diepe zucht, emotie en 'malen door je hoofd' zijn woorden die de meeste topsporters wel bekend voorkomen als ze hebben verloren. Net zoals de drive om jezelf weer op te pakken en je doel niet uit het oog verliezen. "De ambitie blijft er"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten